《喜雨上文相公》拼音版

宋代黄庶

shàngwénxiānggōng--huángshù

huǒshénqīnguānnòngxiōngqīngmǎngōumángyōng

jiāoyángbàomiáoxiùfēngxiāngyánróng

gōngzàohuàshǒuzànpíngjiāncōng

西jǐnghǎotiānzisòngjiǎncháolínqīngtóng

kuītíngmínyǒuhànchuòqǐnfèifànwàngjīnqióng

访fǎngqiúběnruòshūjuǎnyīnyánggōng

chútánguīchāwèidòngjīngshéněrtōng

léiguānfēngshīgǎnxiānshíbēnzǒubiānqúnlóng

zhìmiáopāngpèibǎohuànqiānfēng

lǎoyòuhuānxiānggōngyùnniàngwèifēng

fēngcháojiānwànshìwèijiǎnjiāokuānjiǔzhòng

xuǎnshēnglóngqīngdàozháimǎnyóuchōngchōng

jiěgōngzhānhuánhǎizhōng

jùnwèiyōutiānxiàgōngzhīgōng

黄庶简介

唐代·黄庶的简介

宋洪州分宁人,字亚父。黄湜子。仁宗庆历二年进士。历佐一府三州,皆为从事。后摄知康州。工诗。有《伐檀集》。

...〔 ► 黄庶的诗(164篇)