首页 > 古诗文 > 畴昔篇 > 拼音版

《畴昔篇》拼音版

唐代骆宾王

chóupiān--luòbīnwáng

shǎoniánzhòngyīngxiáruòsuìjiànguāntuōhuánzhōngshǎngfāngchéngxiàhuān

áoyóushuǐfēngyuèluòchéngduānqiězhīzhuànshuíkěnzhújīnwán

jīnwánzhuànshèngfánhuáyánqīnglúnjiāzhēngchíqiān

sāntiáojìngxiāngchēyǎnyìngfēixuānchéngluòzhàocānchàzhàngyǐncháoxiá

chízhōngjiùshuǐxuánjìngxīnzhuāngrànghuāfēngyúnshūzuó

suìyuèchūnqiūhuíbáoshàngyuànpínjīngliǔfēizhōngyuánjiànméihuāluò

dāngshíménjīnzàichóujiāopéngshūsuǒjiàoqiáocuìsǔnróng

huìgāoqiūyúnkuòyānliúzuòxiāngshìyánliáng

cháoduǎnliùzàifèngzhǎnglángwéncánzhítànqiányáng

huīchūzhàngwénchāngwénchāngyǐnyǐnhuángchéng

yóuláiduōcáizipānfēngluò驿fēizhāngcáohànyuànzònghéng

qīngxiāngwèicéngshíwánghóuníngjiànchuídiàogānchéngbáishǒuwēng

xīnchùféngzhīpànjiāngyùnmìngqióngtōngcóngláichuǎnrèn西dōng

yīngyǒngtóngchúgǒuqiěpiāoyáolèizhuǎnpéngróngbìnniánnián

chūnhuásuìsuìtóngróngqīnwèijǐnxùnzhǔshēngōng

zhīchēxiāngguóyíngpèi西nán使shǐqióng..lěitóngliángpān

jiǎotiānmiǎonányīngzhuànchányínyǒubēiwàng鸿hóngláiyànyīn

yángguānwànhūnjiànliánshānqiānzhǒngshǔyōuyōu

mínfēngqiěxiūhuíchángsuíjiǔzhébènglèiliánshuāngliúhánguāngqiān

èrjiāngqiūzhǎngkànshùpíngshuǐqiěchénniú

huáyángjiùbiāoshénzhìshíjìngéméizhēnxiùzhūcáixiónghàolóng

gōngsūnyuèqīngchēngdīngzhuōluòduōshìyīnglíngwén

yúnhéngkāizhènxíngqiáoxíngyáofēnxīngshìchuānpíngyānkāi

yóujǐnchéngwēiyōnggāoguīwàngchūshuǐjìngyànwénhuíxúnshūjiǔ

访fǎngshàngqíntáishíjīndiāozhòngpiānshāntuí

xiāngrǎnrǎnxiāoniányuèshěnshěnxiànchéngquējiànyuánshēngzhù

wéiwénjiānghuājiātiáoguānshānguānshāntiáoyuè

yuánméiliǔshàngchūnláishí使shǐfāngfēixiējiěyāngyánguī

zhímèichuàngduōwéiběiliángshǒunángòngzhānbiéqíngshānggài

niànhuīzhīyīnsuǒtuōluòyànnánfēihuíláiwàngpíng

chūnláijiǔyīngshúxiāngjiāngjūnqīngqiěyòngténgbēifànhuáng

shíniándiàowèipínjiànbǎiqiānsuízhǐwèiqiúguōtián

使shǐzàigànzhōuxiànbǎiniánshǎoténgqiānwànyáoyáojìngchuān

jiāngcháochōngbáihuáihǎizhǎngjiēyuǎntiān

cóngzhúníngcháoshānmíngyānlàiyǒubiānchéngyuèchángbànjīngxuán

dōngnánměijiànchēnghuìmíngdōuyǐnzhěnsānjiāngwàishānzhíyīngchāng

shuǐkāijīnzhòngwénhuìxiānliúyīnmínglǐngbǎojiànfēnhuīluòjiāolài

wèikànbáiduìchúqiějuéyúnshìchēgàijiāngnánjiéduō

wénjiǔjīngguògòngchūnjiāngchàngcǎilíngzhōujìng

zhàoruòchéngfēngguāngxiànguīàichí

tiàotīngyānxiázhèngliúmiǎncóngwángshìguīzhuǎnzhītiánhuāyuèpéihuí

jīnjiāzhòngyóuyǎndēnggāoběiwàngchīliángsǒupíngshì西zhēngxiǎngpānyuàn

fēngkāihuáyuèsǒngliánshuǐlóngménjiànrénshìxièguāngyīn

ézāoshuāngqīntōucúnchǐyǐngfēnméijiǔquánshēnqióngxíng

fènwèicángjīnkōngyǒutàn怀huáishāngxīn

niánláisuìchéngxiāoshuò怀huáibàoxīnjiànliáoluòguàguānlièmiǎnróng

nándōnggāoshìgēngzáobīnjiēyuànchángshūsànpéngjìngcháifēizhōng

yǒulínquánkānyǐnshānzhōngshìqiūzhùqīngménwài

jiālínchǎnbīnyáozhāndānfèngquēxiéwànghēilóngjīnhuāngtōngliè

qióngxiàngqiáolúnshíyǒutáoyuánlái访fǎngzhúlínrén

zuóqínshēngzòubēidiàodànhánpínchéngxiàoguǒchéngcōngxiāoshū

dàolángguānbǐnglúngàozhǎngfēizuìcéngléixièzhǎngránhuījīng

gāoményǒuyuèfēngjùnwénliǎnmiàoshìjīngzhàobàng

háicóngshǐdànyánwēixiàjǐngpíngkuàngqiūhànhuàzhōngnán

shūkōngānchuīmáowèidàiyáowěiqiěqiúcān

zhàngkǎnlǎnduōchóukuòzhūnzhānjǐnjīnshènníngpíngliǎngzào

yánzhíguàsānzhāngzōuyǎnxiánbēiyànbàoyuànqínzhì

yīngbáidùnchéngzhíwèihuángshāànjìnzhōngnánjiào

zhūménpáijīnghúnwénluòwēizhúlúnmáishuāngwēiyáoyǒu

xuěwǎngsuìjiēhányuānshuídàoyǐn怀huái

wén驿使shǐguāndōngchuándàotiānwàntōnglínzhéháiyóuhǎi

yōuqínshìwǎng便biànxiángkōngshùnyáofāngyǒuchányánqiǎonìngtǎngqióng

shuínéngsānhuìjiùshāngshān访fǎngwēng

骆宾王简介

唐代·骆宾王的简介

骆宾王

骆宾王(约619—约687年)字观光,汉族,婺州义乌人(今浙江义乌)。唐初诗人,与王勃、杨炯、卢照邻合称“初唐四杰”。又与富嘉谟并称“富骆”。高宗永徽中为道王李元庆府属,历武功、长安主簿,仪凤三年,入为侍御史,因事下狱,次年遇赦,调露二年除临海丞,不得志,辞官。有集。骆宾王于武则天光宅元年,为起兵扬州反武则天的徐敬业作《代李敬业传檄天下文》,敬业败,亡命不知所之,或云被杀,或云为僧。

...〔 ► 骆宾王的诗(129篇)