《和谭学士见寄》拼音版

宋代刘黻

tánxuéshìjiàn--liú

dàojiǔzhélièjiūjiūkuāzi

fǎngmáoxiānshútànrénsuǐ

zuòzhàofēishì

shùshēnyúnzhàngxiāngfánlùnyǎněr

mèngdàozhìwéigāojiǎo

rénshēngguò鹿鹿shí

dānshūshuìshěngshìgāo

shūnínghányìngcàiyóuměi

fēiwàngshìyōujiùshājièwěi

shēngliàozāiwèitàifǒu

xiǎnyúnfēngdàoyuánkāilǐngzhǐ

shuíyúnzhùbāngdǎnwèitōng

língyǒurén访fǎngméizhì

kòuguānyándànxīnzhǐ

xīnpiāntiānzhòushīshǐ

qióngtōngcóngsuǒróushégāng齿chǐ

刘黻简介

唐代·刘黻的简介

刘黻

(1217—1276)温州乐清人,字声伯,号蒙川、质翁。少读于雁荡山僧寺,理宗淳祐十年试入太学。以上书忤执政,安置南安军。及还,复极言政治得失。以材署昭庆军节度掌书记,由学官试馆职。历监察御史,改正字,官至吏部尚书兼工部尚书、中书舍人。元兵陷临安,陈宜中谋拥二王,迎黻共政,行至罗浮病卒。有《蒙川遗稿》。

...〔 ► 刘黻的诗(207篇)