《雨中柬王幼度》拼音版

明代蓝智

zhōngjiǎnwángyòu--lánzhì

ziqīngchénjiānglǎoshùménfēngè

zhōumǎnyǎnluàntāoshāmíngmíngsāiliáokuò

huǒlěngzhānduǎnbǎijiéshuāng穿chuān

hánshíqīngmíngguīshānsōngbǎikōngyúnyān

xiānshēngshìjiāngdōngzhìxíngjiānxúngòngliúzhì

dēnglóuwángcànmánduōcáixiànliúféngānxià

sānzhānliáoěryōnggāoèwèifēngyún

qīngchūnbáilínfèngyuǎnzhǎnglínfēngcǎocháiláng

shíniánfēnghuǒànnánróngfēnfēnwèixiū

cháotíngjiùkùncǎoláixiāngértóngkuā

jīnshíxiàngchéngjūnwèiniànyuǎnxíng

rénshēngzhǐzàishìluànwèijuéwénzhāngqīng

rénzhītiānxiàshìhuāmǎn

kuángjiǎwéitòngpínshìyángxióngkōngshí

zuófēngshūyànguīyīngguàihuíchí

zhànglěiluòzhìqiānzàiqióngbēi

蓝智简介

唐代·蓝智的简介

元明间福建崇安人,字明之,一作性之。蓝仁弟。元末与兄往武夷师从杜本,绝意科举,一心为诗。明洪武十年以荐授广西按察司佥事,以清廉仁惠著称。其诗清新婉约,与兄齐名。有《蓝涧集》。

...〔 ► 蓝智的诗(244篇)