《陈茂才瀚归自闽军以中和诗草见示适闻和议已成感而赋此并题其集》拼音版

清代邓辅纶

chénmàocáihànguīmǐnjūnzhōngshīcǎojiànshìshìwénchénggǎnérbìng--dènglún

chénjūnnéngshīmínghóngshěshēngzhēngzhēngláijiǎngjūnqīngěrwénsháoyīng

jīnjūnguīmǐnhǎi使shǐdàohuānxiāngyíngnángzhōngxīnshīyǒushàngpáijiànzhǎnggēng

shìwénzuózhěcānzhuàngxīnshízhōngjūnyīngshuílóngshòupēngshīxiǎnchóunéngzhēng

wángshītáiwèibànzhōuhéngnièjiāoxiánxīngliàngshānxuānguāngsuīzàijiébānshīxuánzhàoxiūbīng

róngyòngwèijiànghénghǎilièlóngxiāngyíngjìnbàowénxiāngyòuxīngyǔnyóuchuánnèiyuànshūkūnmíng

wēichénquèyōuzhēngshùfèi西háichúnqīngyuànjūnchénshīxiǎodànjiǎokuāzhǎngchéng

quǎnyángshēnfángpíngmíngshēnfángpíng

邓辅纶简介

唐代·邓辅纶的简介

(1818—1893)清湖南武冈人,字弥之。咸丰元年副贡。曾入南昌围城中省父,一度率兵镇压太平军。以曾国藩荐擢至道员。少与王壬秋交好,壬秋遍研群学,辅纶专治文史,后俱以诗名。邓诗全学《选》体,多拟古之作。有《白香亭诗文集》。

...〔 ► 邓辅纶的诗(15篇)