首页 > 古诗文 > 草堂 > 拼音版

《草堂》拼音版

唐代杜甫

cǎotáng--

cǎotángmánsāichéngdōu

jīnguīcǎotángchéngdōushì

qǐngchénchūluànshífǎnnǎi

jiāngcháotíngqúnxiǎo

zhōngxiāozhǎnbáiméngshà

西qióngnánbīngběiduànjiàn

shùshírényōngzhuānchéng

shìliǎngshǐwénfānhànshū

西quèdàozéichénxiāngzhū

yānzhīzhǒuhuòxiāojìng

shìjiētòngfèngāngluànxiāng

guóshísāngōngwànrénwèi

chàngzuòwēishúkěnbiàn

yǎnqiánlièchǒuxièbèihòuchuīshēng

tánxiàoxíngshājiànxuèmǎnzhǎng

dàojīnyòngyuèfēngwénhào

guǐqièguǐbēichōngěr

guójiālìngzàiyòujīng

jiànziqiěbēnzǒusānniánwàngdōng

shǐànjiānghǎinánwèiyóu

rěnjìngshěláizhēn

ménsōngzàixièwànzhúshū

jiùquǎnguīhuái

línshěguījiǔxié

guānláiqiǎnwènsuǒ

chéngguōláibīnàicūn

tiānxiàshàngwèiníngjiànérshèng

piāoyáofēngchénzhìlǎo

shíjiànyóuzhuìsuǐxìngwèi

yǐnzhuókuìcánshēngshíwēigǎn

杜甫简介

唐代·杜甫的简介

杜甫

杜甫(712-770),字子美,自号少陵野老,世称“杜工部”、“杜少陵”等,汉族,河南府巩县(今河南省巩义市)人,唐代伟大的现实主义诗人,杜甫被世人尊为“诗圣”,其诗被称为“诗史”。杜甫与李白合称“李杜”,为了跟另外两位诗人李商隐与杜牧即“小李杜”区别开来,杜甫与李白又合称“大李杜”。他忧国忧民,人格高尚,他的约1400余首诗被保留了下来,诗艺精湛,在中国古典诗歌中备受推崇,影响深远。759-766年间曾居成都,后世有杜甫草堂纪念。

...〔 ► 杜甫的诗(1134篇)