首页 > 古诗文 > 远游 > 拼音版

《远游》拼音版

先秦屈原

yuǎnyóu--yuán

bēishízhīèyuànqīngéryuǎnyóu

zhìfēibáoéryīnyāntuōchéngérshàng

zāoshěnzhuóérhuìjiéshuí

gěnggěngérmèihúnyíngyíngérzhìshǔ

wéitiānzhīqióngāirénshēngzhīzhǎngqín

wǎngzhěláizhěwén

éryáochāochǎnghuǎngérguāi怀huái

huāngérliúdàngxīnchóuérzēngbēi

shénshūérfǎnxínggǎoérliú

nèiwéishěngcāoduānqiúzhèngzhīsuǒyóu

jìngtiándànwèiér

wénchìsōngzhīqīngchényuànchéngfēng

guìzhēnrénzhīxiūměiwǎngshìzhīdēngxiān

huàérjiànmíngshēngzheéryán

shuōzhītuōchénxīngxiànhánzhòngzhī

xíngjìnyuǎnrénqúnérdùn

yīnbiànérsuìcéngshénbēnérguǐguài

shí仿fǎngyáojiànjīngjiǎojiǎowǎnglái

chāofēnāiérshūyóuzhōngfǎndōu

miǎnzhònghuànérshìzhīsuǒ

kǒngtiānshízhīdài耀yàolíngér西zhēng

wēishuāngjiàngérxiàlúndàofāngcǎozhīxiānlíng

liáo仿fǎngyángérxiāoyáoyǒngniánérchéng

shuíwánfāngzhǎngxiàngfēngérshūqíng

gāoyángmiǎoyuǎnjiāngyānsuǒchéng

zhòngyuē

chūnqiūyānjiǔliú

xuānyuánpānyuánjiāngcóngwángqiáoér

cānliùéryǐnhàngxièshùzhèngyángérháncháoxiá

bǎoshénmíngzhīqīngchéngjīngérhuìchú

shùnkǎifēngcóngyóuzhìnáncháoér

jiànwángziér宿zhīshěnzhī

yuēdàoshòuchuán

xiǎonèiyín

huáérhúnjiāngrán

kǒngshénzhōngcún

dàizhīcúnwèizhīxiān

shùlèichéngzhīmén

wénzhìguìérsuìjiāngxíng

réngréndānqiūliúzhījiùxiāng

cháozhuótāngshēnjiǔyáng

fēiquánzhīwēi怀huáiwǎnyǎnzhīhuáyīng

pīngwànyánjīngchúncuìérshǐzhuàng

zhìxiāoshuòzhuóyuēshényàomiǎoyínfàng

jiānánzhōuzhīyánguìshùzhīdōngróng

shānxiāotiáoérshòurén

zàiyíngérdēngxiáyǎnyúnérshàngzhēng

mìngtiānhūnkāiguānpáichāngérwàng

zhàofēnglóng使shǐxiāndǎowèntàiwēizhīsuǒ

zhòngyánggōngzàoxúnshǐérguānqīngdōu

cháorèntàishǐlínwēi

túnchēzhīwànchéngfēnróngérbìngchí

jiàlóngzhīwǎnwǎnzàiyúnzhīwēishé

jiànxiónghóngzhīcǎimáoérxuàn耀yào

yǎnjiǎnángcānliánquánjiāoào

jiāoluànbānmànyǎnérfāngxíng

zhuànpèiérzhèngjiāngguòmáng

tàihàoyòuzhuǎnqiánfēilián

yánggǎogǎowèiguānglíngtiānjìng

fēngwèixiānfēnāiérqīngliáng

fènghuángchéngshōu西huáng

lǎnhuìxīngwèijīngdòubǐngwèihuī

pànshàngxiàyóujīngzhīliú

shíàidàitǎngmǎngzhàoxuánérbēnshǔ

hòuwénchāng使shǐzhǎngxíngxuǎnshǔzhòngshénbìng

mànmànxiūyuǎnjiéérgāo

zuǒshī使shǐjìngshìyòuléigōngwèiwèi

shìwàngguī姿suīzhājiǎo

nèixīnxīnérměiliáotōuyín

shèqīngyúnfànlànyóulínjiùxiāng

怀huáixīnbēibiānérxíng

jiùxiǎngxiàngzhǎngtàiéryǎn

róngérxiáliáozhìér

zhǐyánshénérzhíchíjiāngwǎngnán

lǎnfāngwàizhīhuāngpèiwǎngyàngér

zhùróngjièérténggàoluánniǎoyíngfēi

zhāngxiánchízòuchéngyúnèrjiǔsháo

使shǐxiānglínglìnghǎiruòféng

xuánchīchóngxiàngbìngchūjìnxíngliúqiúérwēishé

便biànjuānzēngnáoluánniǎoxuānzhùérxiángfēi

yīnyǎnzhōngyānnǎishìpáihuái

shūbìngjiéchíchuōjuéyínhánmén

xùnfēngqīngyuáncóngzhuānzēngbīng

xuánmíngxiéjìngchéngjiānwéifǎn

zhàoqiányíngérjiànzhīwèixiānpíng

jīngyíngfāngzhōuliúliù

shàngzhìlièquējiàngwàng

xiàzhēngróngérshàngliáokuòértiān

shìshūérjiàntīngchǎnghuǎngérwén

chāowèizhìqīngtàichūérwèilín

屈原简介

唐代·屈原的简介

屈原

屈原(约公元前340-前278),中国古代伟大的爱国诗人。汉族,出生于楚国丹阳,名平,字原。战国时期楚国贵族出身,任三闾大夫、左徒,兼管内政外交大事。公元前278年秦将白起一举攻破楚国首都郢都。忧国忧民的屈原在长沙附近汩罗江怀石自杀,端午节据说就是他的忌日。他写下许多不朽诗篇,成为中国古代浪漫主义诗歌的奠基者,在楚国民歌的基础上创造了新的诗歌体裁楚辞。他创造的“楚辞”文体在中国文学史上独树一帜,与《诗经》并称“风骚”二体,对后世诗歌创作产生积极影响。

...〔 ► 屈原的诗(22篇)