首页 > 古诗文 > 太乙坛歌 > 拼音版

《太乙坛歌》拼音版

明代屠应埈

tàitán--yīngjùn

tàitángāolíngfēngōngzhōngyánshénjūn

jīnpánqiānchǐxièzhūjīngtáifēilóngyún

zhuàngzhōngmíngyāobǎixiánghuíjīngzhùzhānjǐngguāng

shíjiǎnqīnfēng绿wényǎnzhechìchāng

jiǔhuádēngmínglièxīnglànbiànzhōngwànlíngjiàn

zhìzūnduānzhōngtiānběidòuchuímángzhǐqián殿diàn

huánghuángguīdiàngānquánlóutōnglièxiān

shìyǒudōngfāngshuòdēngxīnxiéyánnián

báimáoshòuhóuqīngniǎoxiánshūzuòqián使shǐ

bèiquēpáihuáihànchénjiàngjiébīnfēnwángzhì

huángběimiànláixiāngyíngshǒuzhìdàowényàojīng

néngsānshīliànyuèshìwèizhǎngshēng

wényánzàibàishòuyànyánguīyǒu

niánfénshuǐyīnwèixiǎngnánshān寿shòu

屠应埈简介

唐代·屠应埈的简介

屠应埈(1502—1546),字文升,号渐山。浙江平湖人。嘉靖五年(1526)中进士,初选为庶吉士,后授刑部主事。。应埈后调礼部,历任员外郎、郎中。在职期间,先后就定礼乐、建郊祠以及薛瑄从祀等,上奏朝廷,得到嘉靖帝的赏识。应埈雅好文史,虽病中也书不离手,为诗文有奇气,具司马相如、扬雄之风,著有《兰晖堂集》8卷(载《明史·艺文志》)。

...〔 ► 屠应埈的诗(9篇)